Franciszek Buchner

ur. 1985 w Warszawie,
mieszka i pracuje w Warszawie.

Jest fotografem, absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jego prace to często próba znalezienia odpowiedzi na najprostsze pytania, a samo ich powstawanie przypomina obsesję, rodzaj natręctwa czy rytuału.

Praca Franciszka Buchnera, na którą składają się fotografie i filmy, wynika z chęci wiwisekcji życia. „Obudziłem się w moim pokoju i dotarło do mnie, że nie ma w nim żywego, że wszystko jest martwe” – pisze artysta. W poszukiwaniu „życia” uprząta swój pokój, , znajduje wokół siebie organiczne „życie” – ryby, ptak, muchy – które jednak okazują się martwe. Stąd też desperacka próba animowania ich, przywrócenia im jakości istot żyjących, odwrócenia procesu śmierci. Zdjęcia do projektu powstawały przez prawie dwa lata. Część z nich to przypadkowo napotkane kadry, inne to wynik zaaranżowania sytuacji, niejako odpowiedź na przypadkowo w krajobrazie miejskim napotkaną śmieć. Śmierć pominiętą i zapomnianą, co tylko potęguje siłę jej oddziaływania, jednocześnie sprawiając, że jej przypadkowość staje się w pewien sposób oczekiwana i poszukiwana. Praca ta jest refleksją nad współczesną kulturą, która pomija i dezawuuje starość, śmierć, a także związane z nią choroby i niedomaganie, starając się wypchnąć je „poza kadr” życia, które artysta celowo stawia w centrum naszej uwagi.

Pokaż opis